από τα ημερολογιακά σημειώματα του Άρη Κωνσταντινίδη, "Η Αρχιτεκτονική της Αρχιτεκτονικής"

" 'Oπως το κάθε δέντρο, όπως το κάθε φυτό, έτσι και η αρχιτεκτονική πρέπει να έχει ρίζες, για να "φυτρώνει" απάνω στο έδαφος και για να "μεγαλώνει" και για να "ανθίζει"...Κι όταν τη δύναμή τους την έχουνε οι ρίζες απο το χώμα, πού αυτό τις τρέφει,...- κι όταν ο κάθε τόπος έχει το δικό του χώμα...το δικό του φώς, το δικό του ήλιο, τη δική του ζεστασιά, τη δική του υγρασία,- και τη δική του μορφή, τη δική του όψη, το δικό του πρόσωπο, τη δική του ματιά, τη δική του γλώσσα...Η αρχιτεκτονική κατασκευάζεται και πλάθεται με ότι της δίνεται από το φυσικό τοπίο (με το δικό του κλίμα) ...Δηλαδή από τον εξωτερικό κόσμο, που είναι και χειροπιαστός. όμως θρέφεται από τις αόρατες (για το μάτι) αλήθειες, που φωλιάζουνε στον εσωτερικό μας κόσμο, στα έγκατα της ψυχής μας και του νού μας...Κι οπότε όσο έχουμε να κερδίσουμε κι από τον τριγύρω εξωτερικό κόσμο, άλλο τόσο έχουμε να κερδίσουμε κι από τα μέσα μας, όπου φωλιάζουνε οι πιο ουσιαστικές, ίσως, αλήθειες. Και πρέπει να έχουμε τη δύναμη να παίρνουμε και από τα έξω και από τα μέσα μας και να τα ταιριάζουμε μεταξύ τους...σε μιάν αρμονικά οργανωμένη πράξη και ζωή. Και που έτσι προκύπτει, αυτονόητα και αυτόματα και η καλή μορφή, η όμορφη όψη, το εύγλωτο πρόσωπο...στην αληθινή αρχιτεκτονική."

Ο Άρης Κωνσταντινίδης (Αθήνα,1913 - Αθήνα,1993 ) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής.Το ενδιαφέρον του Άρη Κωνσταντινίδη, που ήταν επικεντρωμένο στη δημιουργία μιας σύγχρονης αρχιτεκτονικής που να πηγάζει από τις ανάγκες του τόπου του, τον οδηγεί στη μελέτη της ανώνυμης αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και τη δημοσίευση τριών βιβλίων (1947-1953),όπου αναλύει συγκεκριμένα παραδείγματα ανώνυμης αρχιτεκτονικής. Τα κυριότερα βιβλία του είναι: «Δύο χωριά από την Μύκονο» (1947), «Τα παλιά αθηναϊκά σπίτια» (1951), «Σύγχρονη αληθινή αρχιτεκτονική» (1978), «Μελέτες + Κατασκευές» (1981) και τα «Θεόχτιστα», το τελευταίο βιβλίο του αρχιτέκτονα. Η υλοποίηση των ιδεών του Κωνσταντινίδη πραγματοποιείται μέσα από την κατασκευή μιας σειράς δημόσιων κτιρίων ,καθώς και ιδιωτικών κτιρίων μικρότερης κλίμακας. Στα δημόσια έργα του ανήκουν: α) τα συγκροτήματα εργατικών πολυκατοικιών στη Νέα Φιλαδέλφεια, στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, στο Ηράκλειο Κρήτης κ.α., β) η σειρά ξενοδοχείων του ΕΟΤ «Ξενία» στην Καλαμπάκα, Μύκονος, Ολυμπία, κ.α, γ) αλλά και τα αρχαιολογικά μουσεία Ιωαννίνων (1965-66) και Κομοτηνής (1967). Έργα του Άρη Κωνσταντινίδη είναι επίσης το περίπτερο του ΕΟΤ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (1960), το συγκρότημα που εξυπηρετεί το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, καθώς και ιδιωτικές κατοικίες, όπως η μονοκατοικία του διπλωμάτη και τεχνοκριτικού Αλέξανδρου Ξύδη στο Παγκράτι (1961), η οικία διακοπών στην Ανάβυσσο (1961-62) και η οικία και το εργαστήριο του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη στην Αίγινα (1973). Επίσης σχεδίασε τον τάφο του Γιώργου Σεφέρη στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας (1971).